25 Mart 2011 Cuma

Dost Dediğin

Nefes almak zorlaşır, tüm dünya çöktüğünde üstüne
Karabasan gibi boğar seni duyuramazsın tek bir nefes
Seslensen de anlamsız cümleler dudaklarında
Anlatamazsın
İçindeki boşluğu dolduramaz herhangi biri
Vızıltıdır artık her ses
Anlamsız,beyhude,yalan
Bir limandır oysa aradığın şimdi
Alaboradan kaçan küçük bir tekne gibi
Tanıdık,bildik,sıcacık
Açılan boşluğuna anlam verecek
Sakin,durgun,güvenli
Tüm yorgunluğun ardından dinlenebildiğin
Soru sormayan,yargılamayan
Başın ağrıdığında peşinden koştuğun bir ilaç misali
Sevdiğini söylemene gerek duymayan
Onsuz yapamayacağını bildiğin
Sana seni veren
Etrafını sis sarmış, gözlerin seçemezken hiç birşeyi
Yanında durup elini tutan
Bilirsin onu nerde bulacağını
Bilirsin hiç geri çevrilmeyeceğini
Küçük bir kaçamak gibi gidersin heyecanla yanına
Tüm sırlar aranızda güvenli
Umutsuzluk bulamazsın yanında
Arayışların can bulur paylaştıkça
İçindeki zehirin panzehiri elinde
Minnetle yudumlarsın her seferinde
Geldiğin gibi gidersin sessizce
Ama farklı, ama doygun, ama huzurlu
Ruhunun aynası bakar ardından
O da senin kadar mutlu.

Hiç yorum yok: