Söğütözü metrosunu karanlıkta seçemedim. Meğer yolun karşısındaymış. Üst geçide yürürken yağmur yeniden çiselemeye başladı. 'Şanslıyım', dedim kendi kendime. Yağmurdan ıslanmayacağım. Birden yağmurun kokusu aldı beni ve renksiz, sessiz, tek düze olan bu şehirden uzaklaştırıp, ruhumu bıraktığım şehre götürdü. Biliyorum...yağmur bahane. Metroya inen merdivenler, halusilasyona neden oldu. Şehir değişti bir kere; dönemiyorum. İlk kez girdiğim bu istasyon öyle tanıdık ki! Rutubet kokan o zemin zihnime oyun oynamaya devam ediyor. "Biraz daha gecikse" diyorum içimden tren raylarının gerisindeki karanlığa bakarken. Oyun bitmesin istiyorum. Ama gümbürtüyle gelen ses, arkasından sarı bir ışığın duvardaki yansıması ve peşinden, aslında önden gelen esinti beni gerçek evrene çağırmak için aceleci.
Trenin içinde oturacak yer yok. İlk istasyonda binmedim çünkü. Olsun, en az yirmi dakika öndeyim. Ayakta duran takım elbiseli bir adamın yanına durdum. Nedense onu daha güvenilir buldum. Fakat burnuma içki kokusu geliyor. Tedirginlikle boşalır mı diye oturma yerlerine baktım. Yanından uzaklaşacak kadar kaba olamam ya da yapmaya gücüm yetmez. Nihayet durakta biri indi. Oturduğumda çiçek esanslı bir parfüm kokusuyla yeniden sakinleştim. Mekanik bir kadin sesi her durak öncesi, inilecek yerin ismini söylüyor. Tanıdık değil diyorum. Daha doğrusu duymak istediklerim bunlar değil. Canım sıkılıyor bir anda. Herşey, herkes beni sevdiğimden uzaklaştırmaya yeminli. Karanlıkta, tam da şu anda; kıyısındaki ışıklarla parıldayan boğazın halini düşünüyorum. En sevdiğim hali. Suyun dalgası kulağımda. Martılarin çığlıkları insan gürültüsüne karışmış. Seyyar balıkçılar kıyıda hala balik ekmek diye bağırıyor. Balık ve yosun kokusunu hasretle çekiyorum ciğerlerime. Halbuki ikisini de sevmem. Yol kenarında çiçek satan kadınlar geçiyor gözümün önünden. Bu mevsimde şakayık olmalı ellerinde. Turistlerin etrafını sarmışlardır. Mülteciler de dileniyordur kesin; bizimkiler yetmiyor gibi. Bir anda "son istasyon, koru" diyen aynı mekanik ses; yüreğimde cız ederek tüm mutlulugumu siliveriyor ve oyun bitiyor.
