10 Aralık 2012 Pazartesi

Hüzün Olsun Senin Adın!

Tüm yükü mü sırtlandın omuzlarına Çocuk!
Bir acı yakışır mı hiç böylesine.
Aydan kopan bir parça solan yüzün.
O bakışlar ne kadar da derinlerde.
Yüreğinde damla damla biriktirdiğin
Bedenin yar olmus umutsuzlukla
Kilitlenmiş dudaklar
Söyle neyi saklar ölürcesine.
Ne güneş doğar,
Ne döner dünya.
Çektiğin içine hayat değil.
Ölüm de bir,
Yaşam da bir.
Bu kadar ızdırap niye!

Hiç yorum yok: